Simpel gezegd is een crosstrainer een fitnesstoestel tijdens het gebruik een elliptische beweging maakt. Daarom wordt het ook wel eens een elliptische trainer of een elliptische machine genoemd.
Hoewel het gemakkelijk zou zijn om de uitleg hierbij te laten, weet ik dat de meeste van jullie geen idee hebben wat dit nu juist betekent. Laat het me jullie uitleggen.
De term “elliptisch” verwijst naar de beweging van de machine. Ellips is een term voor ovaal. Elliptisch is dus gebaseerd op hoe de pedalen in een ovale vorm bewegen.
Een elliptische trainer maakt een ovale beweging waardoor je een vloeiende cirkelvormige beweging maakt in plaats van schokkende bewegingen zoals bij een loopband. De beweging repliceert een soort loopbeweging maar dan zonder het oppervlak van de pedalen waarop je staat te lossen.
De meeste crosstrainers zijn voorzien van handgrepen die synchroon met de voetbewegingen meegaan. Bij elke stap worden de handvaten dus ook afgewisseld van positie.
Het resultaat van deze oefening is een vloeiende pas zonder schokken waarbij toch het volledige lichaam gebruikt wordt. Het vliegwiel zorgt er dan weer voor dat er weerstand wordt geboden waardoor je inspanning moet doen. Bij elke stap zal deze vliegwiel weerstand bieden waardoor je je spieren moet gebruiken om verder te stappen.
Afhankelijk van het model kan de weerstand handmatig of elektronisch gewijzigd worden. De handmatige weerstand vind je terug op de goedkope crosstrainers met een basis vliegwielontwerp. Bij een elektronische versie kun je tijdens het trainen de weerstandniveaus aanpassen.
Ook de handgrepen bij crosstrainers kunnen variëren. Sommige modellen hebben handvatten die laag geplaatst zijn en andere zijn evenwijdige staven die naar boven steken en voorzien zijn van een handgrip.
Ook de weerstand op de handgrepen kan verschillen. Bij sommige toestellen kun je een aanzienlijk weerstand op de handgrepen instellen terwijl anderen slechts iets bieden om je aan vast te houden terwijl je traint.
Geschiedenis van de crosstrainer
Crosstrainers zijn relatief nieuw in vergelijking met sommige andere traditionele fitnessapparaten. Dat gezegd zijnde hebben ze een uitgebreide geschiedenis dat teruggaat naar de late jaren 1980, beginjaren ‘90.
In 1988 publiceerden onderzoekers van de Purdue Universiteit een onderzoek naar elliptische bewegingen op basis van een vierdelige koppeling. Daarbij volgden ze het pad van een punt op de zwevende link bij elke omwenteling.
Later, in 1995, nam Precor dit idee over en introduceerden ze de Elliptical Fitness Crosstrainer (EFX). Dit was het eerste toestel dat de voet van de ene naar de andere kant liet rollen zoals bij het hardlopen maar zonder schokken.
De EFX werkte met achterwiel aandrijving en een voorwaartse voetpedaal wat een soepel elliptische beweging mogelijk maakte. Dit moest de zware schokken op de voet zoals bij andere cardio toestellen verminderen.
Kort na de introductie van de EFX begonnen veel sportscholen dit toestel te bestellen en waren andere fabrikanten al snel begonnen met het ontwerpen van hun eigen versies van deze eerste crosstrainer. Doordat ze hun eigen versies ontwikkelden waarbij ze de positie van het vliegwiel verplaatsten maakten ze geen inbreuk op het oorspronkelijke patent van Precor. Slechts een paar jaar later waren elliptische crosstrainers immens populair.
De popularitiet van deze toestellen steeg nog meer wanneer coaches en therapeuten de voordelen realiseerden van een toestel dat geen schokken op de voeten oplevert.
Vooral voor degenen die niet in staat waren om op een loopband te rennen vanwege leeftijd, een letsel of aan het revalideren waren van een blessure. Dat maakt een crosstrainer ook één van de enige apparaten waarop je niet per se sport schoenen hoeft te dragen.
Vandaag de dag zijn crosstrainers in veel verschillende vormen, types en maten verkrijgbaar. Gaande van zeer dure en uitgebreide toestellen met heel wat elektronische snufjes tot basismodellen waarbij je de vliegwielweerstand handmatig moet aanpassen en die weinig ruimte in beslag nemen.